Thuis bij Rachelle

 Toen ik 3 jaar geleden begon om thuisonderwijs te geven aan David en Jafeth, deed ik dat met de intentie om alle kinderen dat op den duur te gaan geven. Na 1,5 jaar ben ik er toch mee gestopt, omdat de combinatie van kinderen op school en op thuisschool toen te lastig was voor mij. Ik ben dankbaar dat ik wel deze ervaring heb op gedaan. Onder andere heb ik wel goede ervaring op gedaan met de Charlotte masson methode.  Deze methode is zo'n 100 jaar geleden ontwikkelt door Charlotte Masson. Het is vooral gebaseerd op 3 hoofdonderdelen, die belangrijk zijn in de ontwikkeling van het kind en in zijn groei. Één daarvan is de sfeer in huis. Een klimaat waarin er rust is om te leren en te ontdekken. Een kind kan er bijv. een hoop aan hebben om rust en regelmaat te hebben in de vrije tijd om daarin te weten wanneer er tijd is om gewoon te spelen en ontdekken. In deze tijd helpt het daarbij erg veel als het kind weet wanneer het schermtijd is en daar de rest van de dag geen afleiding van h

 Nu de tweede helft van de kledingwissel alleen nog. Vorige week is er al een hoop gedaan de eerste kasten zijn klaar, van de jongste jongens en Faith. Het is altijd weef een grote klus, maar ook mooi om te merken hoeveel we al in huis hebben van kleding, die we gekregen hebben. Dit keer heb ik toch ook een paar tassen voor de Dorcaswinkel gevuld aan kleding. Ik heb mezelf overtuigd dat ik eem heleboel bovenkleding niet meer nodig heb voor de jongens. De jongste kinderen vinden meestal wel heel wat tussen de 'nieuwe' kleding die ik neerleg in hun kast. Voor de oudere vul ik het wat meer aan met nieuwe kleding , die ze zelf kiezen. Wij doen tot nog toe niet aan kleedgeld. Ze krijgen de kleding die ze nodig hebben en we kijken dan ook hoeveel we ervoor kwijt willen. Voor Faith heb ik nog steeds kleertjes van wat ze heeft gekregen bij haar geboorte, ook nu ze naar maat 68 gaat. Zo leuk al die nieuwe kleertjes weer aan proberen...  Af en toe loop ik wel naar de hema en kijk welke k

 De lente is in aantocht. Het passende weer laat nog even op zich wachten. Hier gaan de kinderen alweer nog meer naar buiten dan ervoor. Nog even voetballen na het eten of mee fietsen. En wat een prachtige luchten zijn er dan te zien met dit soort weer! De plannen voor de meivakantie zijn alweer aan het vorm krijgen. Eigenlijk hebben we meestal te veel plannetjes voor 2 weken. We hopen nog een weekje naar limburg te gaan, die plannen we ruimer vooruit, omdat onze trouwdag altijd in de vakantie valt en dat is onze manier om die te vieren. Dit keer dus in Limburg. Mooie traditie, die hopen we vol te houden. Vorig jaar was het een leuke omgeving om te wandelen en dieren tegen te komen onderweg. Ook proberen we een park met wat leuke faciliteiten te vinden voor een leuke prijs. Kamperen doe ik tot nu toe liever niet meer met een baby. Wellicht dat we een leuke tussenvariant vinden voor de zomer, maar voor nu zou ik dat liever niet opzoeken. Vandaar dat ik een huisje heb gezocht dat nog bet

 De dagen rijgen zich aaneen. Onze Faith is alweer 3,5 maand en we genieten elke dag van haar aanwezigheid. Wat is ze een vrolijk meisje en tegelijk aan het herstellen van een flinke hoest. Nog even volhouden. Gelukkig is ze ook weg van haar duimpje zoals op foto te zien.   Deze week blijft het wat leven als in survivalmodus, vanwege de onrustige nachten. Het maakt dat ik naast de dagelijkse wasjes, vaatjes en koken ook niet te veel andere verplichtingen aan mezelf opleg. Je doet gewoon niet zo veel aan een hoest bij baby's. Het is vooral volhouden.  Met zonniger weer nam ik haar en mezelf mee naar de sppeltuin om lekker aan de frisse lucht te komen en te genieten van de spelende jongens. Om madeliefjes te krijgen. Ook wat verse koekjes bakte ik vandaag, gewoon omdat er een kansje was en de koektrommel leeg. Al met al kleine dingen die wel kunnen naast de dingen die gewoon door moeten gaan. Een soort survivalmodus dus , maar niks ernstigs. Gelukkig kan het om even wat rustiger te d