Thuis bij Rachelle

 Deze week kwam de nieuwe lading noten, zaden en pitten. Een grote hoeveelheid in een keer voor zeker 10 weken. Met de basisingrediënten in huis, een standaard voorraad ook van bijv. meel, eieren, boter, suiker en haver kom je een heel eind. Begin van de week had Elian al een dagje vrij en besloot zelf een cake te maken. Het was leuk om te zien dat hij dat ook zo met basisingrediënten weet te maken.  Zo maakte ik zelf de crackers ook die dag. En met een grote lading rijpe bananen hebben we deze week bananensmoothtie, bananenbroodmuffins, bananenbroodtaart en banaan met twix als toetje gegeten. Het is een beetje een uitdaging om van de basisingrediënten én de goedkoop en gezond producten een heel gevarieerd menu op te stellen.  In feite is dat wat de supermarkt ook doet met alle variatie aan koek, maaltijden en sausjes dir er verkrijgbaar zijn alléén doen zij er vaak als het even kan goedkope ongezonde ingrediënten bij: glucosestroop,  margarine, zout, maltodextrine. Als het even kan ma

 Het is zo halverwege maart nog even uitzingen tot de warme zon wat langer doorbreekt. Af en toe kregen we al een voorproefje zoals vorige week.  Zo is het soms ook aan het eind van de week nog even uitzingen met de restjes vers spul in de koelkast. De ene keer is de melk bijna op. De andere keer de yoghurt en soms de groente. Maandag was de yoghurt bijna op en de melk moest snel gekookt en op. De laatste 2 liter maakte ik yoghurt van en die was dinsdag klaar. De nieuwe melk haalde ik ook op maandag, maar de verse groenten en fruit zou ik zoals altijd op dinsdag halen. Er was een zieke thuis dinsdag. Nog even deed ik wat huishouden en vervolgens vertrok ik met draagdoek om in de auto voor de verse boodschappen.  De heenweg verliep rustig en bij de verswinkel deed ik mijn draagdoek om en deed rustig mijn rondje door de winkel. De terugweg was was wat minder rustig, omdat de maxicosi nog geen hele fijne plek blijkt om te slapen. Het hobbelen van de auto bleek niet genoeg dit keer. Ze moe

 De zon breekt meer door. Het nodigde iedereen uit om meer naar buiten te gaan. Woensdag liepen we naar school en Efraïm noemde dat hij graag naar het park wilde. Die middag deden we dat en het was fijn om met de 4 jongste kinderen na schooltijd nog buiten te bivakkeren. We namen een picknickkleed mee en de kinderen speelden en aten wat. De zon scheen en het was genieten. Veel dagen moet ik echt steeds kiezen om ook nog naar buiten te gaan om te wandelen of fietsen. Het werk in huis is veelal lichamelijk werk, maar om mijn draagkracht voldoende te krijgen én me fit te voelen is beweging buiten ook nodig. Zo veel mogelijk integreer ik het in het dagelijks leven: melk halen op de fiets, lopend naar de markt, lopend naar de bieb enz. Ook bij huis zijn er mogelijkheden, als het weer minder is dan kneed ik de degen zelf met de hand of alle binnenklusjes worden vast aangepakt, zodat we later naar buiten kunnen. Met een beetje flexibiliteit kun je buiten zijn tot een van de prioriteiten laten

 Maandag hadden we een dagje binnenspeeltuin gepland met de basisschoolkinderen. We vonden een parkeerplek een eind verderop, daardoor had ik alleen een draagdoek bij me en geen maxicosi zoals gepland. Ondanks dat ik geen plek had om Faith neer te leggen was het ook voor mij een rustige tijd en de kinderen speelden overvloedig met elkaar.  Ik raakte er aan de praat met een gastouder, die daar was met 2 gastkinderen. Ze vertelde dat ze wel eens gekscherend zegt dat ze in de zandbak speelt en ervoor betaald krijgt. Ik snapte wel wat ze bedoeld, ze was blij met haar werk. Het zette mij ook weer eens aan het denken over mijn werk.  Vaak ervaar ik tussen alle bedrijven door en het werk dat gedaan moet worden toch een beetje hetzelfde. Er is toch veel vrijheid om dingen zelf zo in te vullen dat ik ruimte krijg of hou om de dingen zo te doen als ik wil. Deze week was na de maandag met binnenspeeltuin een week met normale dagen. Zo kon ik dinsdag weer mijn kar vol verse groente, fruit, eieren