Kijk een dagje mee in de keuken-blogje

Deze dagen is het echt herfstweer. Ik hou van het herfstseizoen: de wind, de kou, de regen en het helpt dat ik niet veel buiten moét zijn. Het maakt eerder dat de keuken trekt om er nog wat extra tijd in door te brengen. 

Het zware werk in huis voelt nu al eerder wat te zwaar voor mijn rug, maar als ik keukenwerk afwissel met wat zitwerk gaat het prima. Zo wandelden we gisterochtend al vroeg, nadat de kinderen naar school waren, we het bakkie koffie hadden gedaan en de eerste was draaide, naar het centrum. 

We kochten een jaarplanner voor 2024 én we wandelden langs bij het wolwinkeltje. Het enige wat nog nodig was voor peperkoekmannetje waren de ogen en de rode strik. 

Die is inmiddels klaar voor de boom. Wat was dat leuk om te maken!

De rest van de dag was het vooral hele andere koek. Toen we thuis kwamen ging Bjorn de 16 liter melk halen en ik vouwde een was en bakte crackers in de oven. 

Met de lunch aten we een gebakken eitje en ik at er zelf een zure boterham bij. We hadden spontaan zuur brood, maar het was niet bedorven. Door een foutje was de broodbakker al 2 dagen eerder klaar gezet met ingrediënten, maar pad donderdagavond aangezet. En voila, dat gaf een knapperig, Duits brood. Niet iedereen was enthousiast,  maar ik vond het wel bijzonder dat het zo'n mooie structuur gaf en een echt Duits broodje.

Ook na de lunch ging het werk in de keuken al snel door. Al dagen geleden had ik een enorme pompoen verwerkt tot puree en de tweede helft mocht nu toch echt wel verwerkt worden.

De zon scheen tussen de buien door en ik genoot van het mooie uitzicht van de kippen in de herfsttuin.

De pompoenpuree zou grotendeels verder verwerkt worden in pompoentaart. Het is een recept uit een amishkookboek waar ik al veel plezier van heb gehad. Een kilo puree verwerkte ik ongeveer in 2 taarten. 

Ook de bodem van de taart werd vers gemaakt, maar voor de tweede taart gebruikte ik toch bladerdeeg om iets sneller klaar te zijn.

Het resultaat mocht er zijn. Bij de thee in de avond werd het eerste stuk geproefd met de oudste jongens en vanavond werd het lekker als toetje gegeten.

Om de grotere hoeveelheid tomaten alvast te verwerken had ik ze eerder deze week al in kokend water geweekt om gepelde tomaten te hebben. Nu kwamen die goed van pas om voor het avondeten een pasta met gehakt, tomaten, groentesaus te maken. 

Dat was wel weer een hoop keukenwerk voor 1 dagje. Het is altijd fijn als er dan weer een hoop voorraad aan vers spul mooi verwerkt is tot een gezond gerecht.

In de avond hield ik me rustig en was het keukenwerk weer klaar. Dat was dus een dagje in en rond mijn keuken. Om extra dingen te maken moet ik vaak ook wat rust hebben in de andere activiteiten. Ook duren sommige recepten misschien wel 2 keer zo lang door alle keren dat ik de keuken uit loop om de boel in de woonkamer wat te bemiddelen of te helpen waar nodig. Dat reken ik er bij in en dat maakt ook dat ik bij lange na niet zo veel gedaan krijg na schooltijd, maar dat is helemaal prima.